Part nine of endless scribbling.

Letting go.

One thing I hate about myself

I have trouble letting go.

Places, people, books, movies.

Wherever I go

Whomever I meet

Whatever I read

Whatever I watch

I do not want them to end

I want the pursuit to go on

I want the road to never end

Because even if it was for a scant amount of time

Once that our lives had met

I feel like we’d shared a piece

Of ourselves with each other.

Like we were destined to meet

And fate brought us together.

Some lines that were written precisely for you

Characters that are relatable af

Places that makes you feel like they’d been waiting,

For you the whole time.

Call me nostalgic

Corny even

I’d like to believe that

I am original,

veracious as one could get.

And maybe in another world

Not so pragmatic

We would continue our journey

Forever

Forever and ever.

Sayonara

***

Comments

മധുരയും കൃഷ്ണനും കലാമും

മധുരം മധുരൈ. ഇത് എല്ലാ പ്രാവശ്യവും പോലെ ഒരു സാധാ യാത്ര ആയിരുന്നില്ല. ഒരുപാട് നല്ല അനുഭവങ്ങൾ തന്ന , ഒരു ലോ ബഡ്ജറ്റ് ട്രിപ്പ്‌ എന്ന് വേണേൽ പറയാം.കുട്ടിക്കാലം തൊട്ടേ ഉള്ളിലുള്ള ആഗ്രഹമാണ് ഒറ്റയ്ക്ക്ഒരു യാത്ര. എന്നാൽ അതിനിയും നീണ്ടു പോകുന്നു. പുസ്തകങ്ങൾ കൊണ്ട് നമ്മുക്ക് അറിവ് നേടാനാവുമായിരിക്കും, എന്നാൽ ചുറ്റിലും ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി ഒരു നടത്തം നടന്നാൽ ഒരുപാട് കാഴ്ചകളായിരിക്കും നിങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്നത്. അത് തന്നെ ആണ് ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല യൂണിവേഴ്സിറ്റി , അവിടെ കിട്ടുന്നത് വില കൊടുത്ത് വാങ്ങാൻ കഴിയില്ല എന്നൊരു വ്യത്യാസം മാത്രം. :"നിക്ക് നിക്ക് ..!!" :"എന്തേയ്!? :"കാര്യം പറയാതെ കാട് കയറല്ലെന്റെ ചങ്ങായി ....!" :"മറന്നു വെറുപ്പിക്കുന്നില്ല ...കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം ." വെറുപ്പിക്കുന്ന ക്ലാസ്സ്‌ ടൈമിൽ ഞാൻ ഫ്രണ്ട് അജ്വദിനോട് മധുരയ്ക്ക് കോളേജിന്റെ മുന്നിലെ കിളികൊല്ലൂർ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് തന്നെ ഒരു പാസ്സന്ജർ ട്രെയിൻ ഉള്ള കാര്യം പറഞ്ഞു ....വീക്കെൻഡ് ആണ് വരുന്നെ ...വെറുതെ ഹോസ്റ്റലിൽ ചടചിരിക്കുന്നതിലും നല്ലത് എവിടേക്കെങ്...

An unfinished poem.

I wake up and it's raining. It has been raining since yesterday midnight The night at which we told things we never told each other When we both stood at the edge of the cliff of our fires, Vulnerable. Alarm reminds me it's an hour past midnight and I should probably get some sleep. I say rain reminds me of you. You say I scare you sometimes by telling these kinda things. I sigh. Yes. My thoughts can be a little bit scary sometimes, Deep. You send me poems written on amber papers. Poems. Words. Is that what binds us? Poems about souls, men women holding cigarettes, Me, you, us. I say I wish I could hear you read 'em You want to know why I don't know. Silence. I admit I'm a hopeless romantic. You say that may make my life painful And you're drained of love and may break hearts. I remember Augustus Waters, I say It'd be a privilege. You say sometimes you don't like who you are. I say neither do I. Maybe it's not ...

Cadence of suffering

I am in pieces. I can't think of anything good to do. I look into all these peoples faces and I wonder how they just go with them the flow. This has to get better. You lose pieces of your life every once in a while. You can either find a new piece or you can live a whole miserable, tedious life trying to retrieve that lost piece. Life is a maze that you'll never be able to find your way out from. Love is a riddle that you'll never be able to find an answer for. Yet you run, trying to find that exit door, looking for answers of rhetorical questions. You know the path you chose is gonna get you hurt. But you can't turn back now because what else is there? We've all been there. That phase in life when you feel like everything is falling apart. That there's isn't a single thing you can do to make it alright. Stephen Hawking said, ”However bad life may seem, there's always something you can do to succeed at it. Where ther...

voices in my head

Search This Blog